در مسیر قله شاه جهان

یادداشت دکتر قوامی :

ساعت ۱/۱۰ بامداد روز جمعه یازدهم شهریور ماه از کیلومتر دو روستای نوده بام- شاه جهان یک گروه هفت نفره که دو نفر راه بلد از روستای نوده شاه جهان بودند به سوی قله حرکت کردیم؛یک ساعت بعد به گنده گاوی رسیدیم که چشمه ای داشت برای تازه کردن گلو و آبی به سر و صورت زدن؛ سربالایی و سرپایینی مسیر خسته کننده نبود؛ یک و نیم ساعت بعد بعد از طی سربالایی نسبتا طولانی در مسیر نسبتا هموار قرار گرفتیم؛ سنگ بزرگی در مسیر بود که اسم ترکی داشت به معنای «گوش کر»؛ مسیر را ادامه دادیم تا به محل جایگاه چادرهای عشایری رسیدیم؛ ساعت چهارونیم بامداد بود تا قله یک ساعت راه مانده بود؛ترجیح دادیم تا روشنایی هوا در محل عشایر استراحت کنیم؛ وارگاه عشایر از طرف شیروان جاده دسترسی عشایری داشت؛ اینجا هم چشمه داشت و بعد از استراحت تا ساعت ۶ صبح ؛ به سمت قله حرکت کردیم که مسیر شیب تندی داشت؛ ساعت ۷/۱۰ به قله رسیدیم وآفتاب زیبایی خاصی به قله بخشیده بود. دو کوهنورد از خراسان شمالی ( مانه و سملقان) هم تازه به قله رسیده بودند؛ بعد ار ساعتی کوهنوردان به قله رسیدند و بعد از صرف صبحانه و عکس و فیلم ؛دوباره مسیر حدود یازده کیلومتری را به طرف نوده بام بر می گشتند؛ دو نفر راه بلد از اعضای گروه ما برای رسیدن به مراسم برگشتند؛ حال گروه ما ۵ نفره بود؛ تعدادی از همشهری ها؛ دوستان و کوهنوردان چنارانی را هم در قله و مسیر برگشت دیدیم؛ ساعت ۱۰/۳۰ از قله برگشتیم و حال در روشنایی روز زیبایی های مسیر خستگی را از تن بدر می کرد؛ حدود دویست کوهنورد در مسیر رفت و برگشت بودند؛ به چشمه گاوی که رسیدم از مسیر دره شلپلی به طرف مسیر روستای بانیدر رفتیم؛ساعت ۱۴ به روستای «نوده بام» رسیدیم و سپس به شهر اسفراین برگشتیم؛ روز ۱۱ شهریور روز باشکوه اسفراین بود.

۱۵ شهریور ۱۴۰۱.