بر فراز تهران ۹ مهر ماه ۱۴۰۰

بر فراز تهران
شهر تهران از کلان شهر به ابر شهر تبدیل شده است؛ ۶۲/۵ درصد نقدینگی کشور از عدد کل نقدینگی چهار میلیون (همت: هزار میلیارد تومان: ده هزار میلیارد ریال )معادل دومیلیون و پانصد ( همت: هزار میلیارد تومان) در استان تهران است؛ ۱۷ درصد جمعیت کشور در استان تهران است؛ محدوده و حریم شهر تهران تعریف خود را از دست داده است؛ حد رشد شهر تهران کجاست؟
از غرب به کرج رسیده و از شرق به ورامین؛ آلودگی هوا به اوج رسیده و روزانه تعداد زیادی فقط به دلیل آلودگی هوا جان خود را ازدست می دهند و…؛
چرا الگوی استقرار جمعیت در کشور بهینه نیست؟
اگر برنامه و بودجه از هم جدا بود و برنامه های توسعه ؛ برنامه های عمرانی بود؛ و همه شهرهای کشور به شبکه ریلی وصل بود( کارخانه ها و مراکز تولید و بنادر هم به شبکه ریلی اتصال داشت)، و سرعت قطارها ۳۷۰ کیلومتر در ساعت بود( کل منابع دولت ها از فروش نفت؛ قبل و بعد از انقلاب ( ۱۱ برنامه)بیش از هزار و پانصد میلیارد دلار بوده است در برنامه های عمرانی صرف می شد؛ آیا ۴۰ درصد جمعیت در کلان شهرها و ۶۲/۵ درصد در استان و مشکلات آلودگی هوا، ترافیک و …؛ مثل امروز بود؟
قطعا خیر؛
اصل ۴۵ قانون اساسی اشاره می کند که انفال( نفت، گاز، معدن و …) جزو انفال است و در اختیار حکومت اسلامی اسلامی است تا براساس مصالح عامه مصرف کند؛ آیا در ۴۳ سال گذشته توانسته ایم بر اساس مصالح عامه انفال را که متعلق به خدا و رسول خداست، مصرف کنیم؟
پاسخ خیر است
دلیل آمار دو رقمی تورم، بیکاری، توزیع ناعادلانه درآمد ها و …؛
راه حل:
تصمیم گیری در خصوص انفال اصلاح شود زیرا دولت ها نتوانسته اند انفال را بهینه تخصیص دهند؛ و در طی زمان هزینه های جاری بیش از حد گسترش یافته و انفال کمتر به ثروت تبدیل شده اند،برنامه هفتم فرصت مناسبی برای اصلاح ساختار های گذشته است. نهم مهر ۱۴۰۰.#هادی_قوامی